by -
In april gaf de marine een verklaring af waarin ze het begin aankondigde van plannen om de USS Nimitz te slopen.
-
De USS Nimitz werd in 1975 in gebruik genomen en is al bijna 50 jaar in dienst over de hele wereld.
-
Maar Nimitz zal pas de tweede nucleair aangedreven luchtvaartmaatschappij zijn die deactivering en het leegpompen ondergaat.
Voor de Amerikaanse marine is het kleine atoom een grote vriend. Dankzij kernenergie kunnen de vliegdekschepen en onderzeeërs van de marine langer op zee blijven, alleen beperkt door het uithoudingsvermogen van hun bemanning.
Maar nucleair aangedreven schepen hebben een keerzijde: hoe gooi je ze weg als ze niet meer nodig zijn? Terwijl de meeste schepen op de schroothoop eindigen, is het vernietigen van een radioactieve energiecentrale een andere zaak, vooral wanneer deze is gehuisvest in een gigantisch vliegdekschip.
Begin april deed de marine een pre-verzoek waarin werd aangekondigd dat de Newport News Shipbuilding Division van Huntington Ingalls eisen zou formuleren voor de sloop van de USS Nimitz. De Nimitz werd in 1975 in gebruik genomen als de eerste van 10 Nimitz-klasse schepen die het grootste deel uitmaken van de huidige Amerikaanse vloot.
De Nimitz zou pas het tweede Amerikaanse nucleair aangedreven vliegtuig zijn dat wordt gesloopt. De eerste is de USS Enterprise, die in 1961 in dienst kwam en tevens ‘s werelds eerste door kernenergie aangedreven vliegdekschip was. Hoewel de Enterprise in 2017 buiten gebruik werd gesteld, is de marine nog maar net begonnen aan een proces van een jaar om haar veilig te verwijderen.
“De meeste ontmantelings- en verwijderingswerkzaamheden van de marine tot nu toe bestonden uit relatief goedkope projecten – met name onderzeeërs – met beperkte middelen in vergelijking met een nucleair aangedreven vliegdekschip zoals CVN 65 [USS Enterprise]een meerjarig project met kosten die mogelijk meer dan $ 1 miljard bedragen, “volgens een rapport van het Government Accountability Office uit 2018. Het kostte ongeveer $ 26 miljoen om een nucleaire onderzeeër te slopen, schatte GAO.
Het probleem is niet dat de marine geen ervaring heeft met het ontmantelen van nucleaire schepen. De Amerikaanse marine lanceerde in 1954 de eerste nucleaire onderzeeër, de USS Nautilus. (Het eerste door kernenergie aangedreven oppervlakteschip was de Sovjet-ijsbreker Lenin, gelanceerd in 1957.)
Sinds 1990 heeft de marine volgens GAO meer dan 130 nucleair aangedreven schepen onbruikbaar gemaakt – resulterend in de verwijdering van de splijtstof- en reactorcompartimenten. Naast vliegdekschepen en onderzeeërs bouwde de marine in de jaren zestig en zeventig ook negen nucleair aangedreven kruisers. De laatste hiervan, USS Arkansas, ging in 1998 buiten dienst.
Maar het slopen van een vliegdekschip van 100.000 ton is een veel ambitieuzer project. Zeggen dat het proces gecompliceerd is – zowel technisch als bureaucratisch – zou een understatement zijn.
De Environmental Protection Agency heeft een volledige website die beschrijft hoe het proces zou moeten werken.
Het ministerie van Defensie “onderhoudt en bewaakt de radioactieve delen”, aldus de EPA. Onderdelen worden per binnenschip – onder begeleiding van de marine of de kustwacht – naar een stortplaats vervoerd, volgens de voorschriften van het Department of Transportation. Sommige reactoronderdelen worden opgeslagen in speciale kluizen door het Department of Energy in zijn fabriek in Hanford, Washington.
“Er is geen reden waarom burgers ooit het risico zouden lopen blootgesteld te worden aan nucleaire onderzeeërs of de stortplaatsen waar de ontmantelde reactorcompartimenten zijn opgeslagen”, zegt de EPA geruststellend.
Omdat de schepen bijna twee decennia na elkaar werden gebouwd, zijn de Enterprise en de Nimitz verschillende ontwerpen. Hun verwijderingsvereisten zullen variëren, vertelde een woordvoerder van de marine aan Breaking Defense. Maar hoe de Amerikaanse regering met haar zinken omgaat, zal als model dienen voor andere nucleair aangedreven oorlogsschepen. De marine heeft negen andere vliegdekschepen van de Nimitz-klasse en een nieuwer vliegdekschip van de Ford-klasse in dienst, die uiteindelijk zullen moeten worden gesloopt.
Maar zes jaar nadat de Enterprise buiten gebruik is gesteld, kan de marine niet eens beslissen wie haar zal slopen. Marinescheepswerven zijn zo overbelast dat ze niet in staat zijn om het noodzakelijke onderhoud aan actieve oorlogsschepen te leveren, laat staan om verouderde schepen te ontmantelen.
In 2022 kondigde de marine aan dat de Enterprise zou worden gesloopt op een particuliere scheepswerf in plaats van op Puget Sound Naval Shipyard. De particuliere scheepswerf zal waarschijnlijk in Alabama, Texas of Virginia worden gevestigd, volgens een ontwerp-milieueffectverklaring op een speciale website voor het opruimen van marineschepen.
Hoe moeilijk of ingewikkeld het ook is, de marine moet een werkbare methode ontwikkelen om enorme vliegdekschepen met kernenergie te slopen. Naast de 11 actieve vliegdekschepen – waarvan er zes, waaronder de Nimitz, al meer dan 30 jaar in dienst zijn – is de marine van plan om nog minstens vier andere schepen van de Ford-klasse te bouwen, waarvan er één ook de naam Enterprise zal krijgen.
Wat het sloopproces voor Enterprise en Nimitz ook is, het zal een afscheid zijn van twee van de beroemdste oorlogsschepen in de Amerikaanse geschiedenis.
Enterprise symboliseerde Amerika’s technologische bekwaamheid toen de Koude Oorlog in de jaren zestig oplaaide. De USS Nimitz was een icoon uit de jaren 80 en de eerste van een klasse vliegdekschepen die na de Koude Oorlog over de hele wereld werden ingezet. Haar dood markeert het einde van een tijdperk.
Michael Peck is een defensieschrijver wiens werk is verschenen in Forbes, Defense News, Foreign Policy Magazine en andere publicaties. Hij heeft een master in politieke wetenschappen. Blijf hem volgen Twitteren en LinkedIn.
Lees het originele artikel op Business Insider
