Orka’s bij Spanje hebben drie zeilboten tot zinken gebracht. Een eenzame orka genaamd Luna, die 20 jaar geleden van zijn familie werd gescheiden, beschadigde ook boten – maar wetenschappers zeggen dat hij gewoon wilde spelen.

• Orka’s bij Spanje en Portugal hebben de afgelopen jaren drie zeilboten tot zinken gebracht.

• Een orka genaamd Luna die in de jaren 2000 boten in de buurt van Vancouver Island beschadigde, wilde gewoon spelen.

• Luna woonde alleen en raakte jarenlang bevriend met mensen voordat hij werd aangereden door een sleepwagen en om het leven kwam.

Een reeks incidenten waarbij orka’s zeilboten hebben geramd en tot zinken hebben gebracht, is volgens een wetenschapper mogelijk veroorzaakt door een enkele, getraumatiseerde vrouw – maar er is eerder gedocumenteerd dat ten minste één andere orka opzettelijk in aanvaring kwam met boten, en uit veel minder snode bronnen. .

Een populatie orka’s in de buurt van Portugal en het Iberisch schiereiland in Spanje begon in 2020 voor het eerst “verontrustende” interacties met boten te hebben. Sindsdien hebben onderzoekers honderden incidenten geïdentificeerd waarbij een orka een boot naderde of ermee in botsing kwam, hoewel de meeste incidenten van korte duur waren en slechts minimale schade veroorzaakten. Gedrag volgt over het algemeen hetzelfde patroon: de orka nadert de achtersteven van de boot en bonkt op het roer totdat de boot met succes tot stilstand is gebracht.

In drie gevallen veroorzaakten de orka’s het zinken van zeilboten, waardoor sommigen de interacties omschrijven als ‘aanvallen’. Alfredo López Fernandez, een bioloog aan de Universiteit van Aveiro in Portugal die de orka’s bestudeert, vertelde WordsSideKick.com dat het gedrag afkomstig zou kunnen zijn van een enkele vrouw genaamd White Gladis, die werd geraakt door een boot en sindsdien de orka’s begon te besluipen om te rammen. De andere orka’s kunnen het gedrag gewoon van haar leren.

Andrew Trites, directeur van de Marine Mammal Research Unit aan de Universiteit van British Columbia in Canada, vertelde Insider dat hij “overweldigd” was door de recente incidenten, eraan toevoegend dat ze “ongekend” waren. De ontmoetingen deden hem echter denken aan een jonge mannelijke orka genaamd Luna, die ongeveer 20 jaar geleden vergelijkbaar gedrag ten opzichte van boten vertoonde.

Luna maakte deel uit van de L-groep van de ernstig bedreigde Southern Resident Community. De L-Pod bestaat nu uit ongeveer 30 individuele orka’s die hun zomers doorbrengen in de buurt van de San Juan-eilanden in Washington. Ze voeden zich met vis, voornamelijk zalm, en brengen de winters door met jagen aan de Pacifische kust van Californië tot Alaska.

Het verhaal gaat verder

Maar in de zomer van 2001 stond de tweejarige Luna er ineens helemaal alleen voor.

“Hij raakte verdwaald, gescheiden van zijn groep en werd achtergelaten in een van de buitenste kustgebieden van British Columbia”, zei Trites.

Nadat Luna alleen was opgedoken in Nootka Sound op Vancouver Island, waren wetenschappers aanvankelijk sceptisch over berichten dat een baby-orka-walvis helemaal alleen was. Gezien Luna’s leeftijd en de sociale aard van orka’s, wisten ze ook niet zeker of hij het zou overleven. Maar op de een of andere manier slaagde hij erin om te jagen en zichzelf te voeden zonder de steun van een pod.

“Omdat hij een sociaal dier was, voelde hij zich erg eenzaam en ontwikkelde hij een sterke band met boten”, zei Trites. “Hij leerde achter een boot zwemmen, zich aan de riem vasthouden en hem naar beneden halen om te voorkomen dat de boot in beweging kwam. Het was een dier dat duidelijk op zoek was naar sociale interactie.”

Luna’s verlangen om met boten te spelen en in de buurt van mensen te zijn, maakte hem beroemd. Hij zwom naar boten en wreef zich ertegenaan, of hij schold mensen uit en liet zich zelfs aaien. Terwijl velen dol waren op de speelse orka die bevriend raakte met mensen, veroorzaakte de situatie onvermijdelijk problemen.

Nieuwsberichten uit die tijd meldden hoe Luna’s gedrag verschillende boten beschadigde. In 2004 vertelde de 75-jarige kapitein van een vissersboot aan de Seattle Post-Intelligencer dat de orka bleef “pesten en knallen” nadat Luna de boot had beschadigd en hem dwong een touw- en katrolsysteem op te zetten om het als een strandbal rond de boot gedurende vijf uur.

De interacties leidden tot pogingen om Luna te verwijderen en hem te herenigen met zijn groep, maar deze werden tegengewerkt door een lokale inheemse gemeenschap. Kort voordat Luna opdook in Nootka Sound, was het hoofd van de Mowachaht/Muchalaht First Nations overleden. De Mowachat/Muchalahat-volkeren geloofden dat Luna de geest van hun opperhoofd belichaamde en wilden niet dat de orka werd verplaatst.

Luna bleef bijna vijf jaar in het geluid, maar “helaas voor Luna liep het niet goed af”, zei Trites.

De orka kwam in 2005 om het leven nadat ze was aangereden door een sleepboot.

De orka’s die boten “aanvallen” spelen misschien gewoon

Net als in het geval van Luna gelooft Trites dat walvissen in de buurt van het Iberisch schiereiland eerder speels gedrag vertonen tegenover boten dan ze aan te vallen.

“Ze zijn erg tactiel. Je hebt gevoel voor aanraking. Hun huid is gevoelig’, zei Trites over orka’s, en legde uit dat ze erom bekend staan ​​dat ze hun tanden over het lichaam van een andere orka laten glijden, tegen elkaar aan wrijven en botsen, en zelfs met hun lichaam over kiezelstenen wrijven.

In tegenstelling tot Luna is deze situatie uniek omdat het een groeiend aantal walvissen treft. Trites zei dat orka’s buitengewoon intelligent zijn en gedrag kunnen leren door simpelweg te observeren. Het feit dat andere orka’s dit gedrag nabootsen en aannemen, suggereert dat het positief wordt versterkt, wat betekent dat ze er enig voordeel of plezier aan beleven.

Hij zei ook dat het idee dat een eenzame orka getraumatiseerd zou raken en “wraak” zou nemen met de hulp van andere orka’s een beetje te “Hollywood-film” was.

“Het lijdt geen twijfel dat mensen aan boord van deze kleine boten zich aangevallen voelen”, zei Trites, maar merkte op dat hij “aanval” niet de juiste term vindt, omdat de bedoeling van het gedrag nog niet duidelijk is.

Toch zei hij dat deze interacties catastrofaal kunnen zijn voor walvissen en mensen. En naarmate meer orka’s in deze populatie dit gedrag blijven vertonen, kan het slechts een kwestie van tijd zijn voordat een walvis of persoon ernstig gewond raakt of sterft.

Lees het originele artikel op Business Insider