De paden opgaan is net zo leuk als rijden op de Jeep e-bike

Tegenwoordig voelt het alsof elke autofabrikant ergens ter wereld op zoek is naar elektrische fietsen. Voor Jeep kwam dat met het Amerikaanse fietsmerk Quietkat, dat hun volledig geveerde elektrische mountainbikes in Colorado assembleert. Maar is dit gewoon een geval van Jeep die zijn naam ergens op slaat, of heeft hij de offroad-capaciteiten die passen bij zijn vierwielige tegenhanger?

Totale openheid: Quietkat stuurde een elektrische Jeep e-bike naar New York City zodat ik een proefrit kon maken op de paden en straten van de stad rond de Big Apple.

Lees verder

aansluiten en spelen

Wat is het?

De Jeep e-bike is het nieuwste uitstapje van de Amerikaanse autofabrikant in de wereld van trapkracht. Voor $ 5.999 kwam de fiets die ik aan het testen ben met een middenmotor van 1.000 watt gekoppeld aan een aandrijflijn met negen versnellingen. Deze aandrijflijn wordt beheerd door een Sram XS mechanische derailleur die de ketting snel verschuift door een 11-42 cassette.

Omdat het een elektrische fiets van klasse 2 is, heeft de Jeep een op het stuur gemonteerde duimgashendel om je een powerboost te geven wanneer je die nodig hebt, en hij heeft een gemotoriseerde topsnelheid van 32 km/u. Er is een kleine bedieningseenheid direct naast de gashendel , waarmee je de fiets aan en uit kunt zetten, kunt schakelen tussen de rijmodi Eco en Sport en de helderheid van het LED-display op het stuur kunt aanpassen.

stuiteren.

Het frame van de fiets is van aluminium en heeft een RockShox Monarch RL-vering van 6 inch aan de achterkant. Aan de voorkant zit een omgekeerde KKE 5,5″ vork om je polsen te beschermen tegen sporen. Een dikke set van 26 “x 4,8” CST Roly Poly-banden helpt ook om de hobbels op te vangen. Als je moet stoppen, heeft de Jeep Tektro 730 hydraulische schijfremmen met vier zuigers.

Met alles inbegrepen, weegt de fiets 70 pond, inclusief het gewicht van de 14.5AH-batterij. Bovendien had het middelgrote model dat ik probeerde een wielbasis van iets minder dan 50 inch, en de toevoeging van die dikke wielen betekende dat het een koud kunstje was om de fiets in de lift van mijn appartement te krijgen. Interessant is dat de motor eigenlijk langer is dan het bed van een Jeep Gladiator-pick-up, dus het is gemakkelijker gezegd dan gedaan om er een in de grootste vrachtwagen van Jeep te proppen.

Het verhaal gaat verder

In zijn natuurlijke habitat.

Wat zit er in de doos?

Een fiets van dit formaat heeft een even grote doos nodig, en dat is precies waar hij met alle accessoires in mijn appartement opdook. Het bevat de gedeeltelijk gemonteerde fiets, het voorwiel, een gereedschapskist, de pedalen en een oplaadkabel.

De eerste stap was het bevestigen van het voorwiel. Dit was nogal onhandig, maar dit ging niet gepaard met het gemak van een snelle ontgrendeling, maar vereiste het losdraaien van twee bouten aan elke kant van de vork voordat je de as eruit kon schuiven en op het 26-inch voorwiel kon schroeven. Vervolgens zette ik de standaard op zijn plaats, zodat ik de fiets een beetje kon steunen als het tijd was om het stuur te bevestigen. Dit was een eenvoudige aangelegenheid, waarvoor vier schroeven nodig waren om te bevestigen. Het laatste stuk hardware dat moest worden geïnstalleerd, waren de pedalen, die op de Jeep de vorm aannamen van een verrassend mooi paar gemaakt door het Chinese merk Gineyea. Ze waren een beetje zwaar, maar bleven tijdens mijn ritten in verschillende omgevingen lekker grip houden.

Hoewel het klinkt als een paar stappen, was het vrij eenvoudig te bouwen, geholpen door de schat aan montagevideo’s op de Quietkat-website. Eenmaal voltooid, restte alleen nog het oppompen van de banden en het opladen van de batterij. Toen hij voor het eerst arriveerde, was de batterij al voor 90 procent opgeladen, dus het duurde niet lang om hem op te laden tot 100 procent. Maar na een paar langere ritten merkte ik dat een volledige lading ongeveer vijf uur duurde.

Meer dan pedaalkracht.

Hoe om te gaan met de kuilen in Manhattan?

Wonen in het centrum van Manhattan, de eerste paar jeepritten waren op de straten en fietspaden van de stad. In deze omgeving is de jeep echt heel leuk om in te rijden. Het is gewoon leuk hoe de middenmotor zijn kracht ontketent, je benen in een regelmatige cadans houdt en tegelijkertijd je snelheid een kleine boost geeft. Hierdoor zul je al snel op de snelheidsmeter kijken om te zien dat je 18 mph haalt op een mountainbike met dikke banden en langs in Lycra geklede wielrenners rijdt. Het is leuk!

Het label voor 60 mijl per uur lijkt ambitieus.

Naast de rijmodi Eco en Sport, waarbij die laatste een agressievere ruk van de lijn geeft, heeft de Jeep ook die negentraps aandrijving. Dit was geweldig bij het oprijden van een helling in New York City of bij het stoppen voor een stoplicht. Het is ook bij rode lichten waar die hydraulische schijfremmen je tot een scherpe maar gecontroleerde stop brengen.

In een stadsomgeving vond ik het ook leuk om de vergrendelingsfunctie op de achtervering in te schakelen. Dit voorkomt dat je in het zadel rondstuitert, en dankzij de flex in de vorken aan de voorkant en de enorme maat van de banden absorbeert hij hobbels en kuilen zonder dat achtervering nodig is. Maar hoewel het fijn is om dikke banden te hebben om oneffenheden op te vangen, brengen ze hun eigen problemen met zich mee als je op asfalt rijdt. Ten eerste is er nogal wat weerstand op de weg dankzij de enorme hoeveelheid rubber, en ten tweede maakt al dat rubber veel lawaai tijdens het rijden. Het gerommel van de banden in combinatie met het gezoem van de motor betekent dat dit een behoorlijk luidruchtige rit is.

schiet eens op.

Dat is mooi, maar is dat geen mountainbike?

Het is duidelijk dat deze fiets niet echt is ontworpen voor stadsritten, dus het feit dat het zo leuk was, is een leuke bonus. Maar bij de eerste gelegenheid die ik kreeg, wist ik zeker dat ik van de gladde fietspaden de onverharde paden op zou gaan.

Eenmaal stevig van het asfalt, liet ik de stoel zakken voor een betere offroad-rijpositie, schakelde de achtervering in, schakelde de elektrische ondersteuning uit en ging bergafwaarts. Als je dat doet, lijkt het opmerkelijk veel op het rijden op een “gewone” fiets, maar door het gewicht van de Jeep neemt hij snel snelheid op.

Negen snelheden zijn beter dan één.

Als je met de juiste snelheid rijdt en over een hobbel rijdt, absorbeert de vering de impact uitstekend, ondanks het indrukwekkende gewicht van de fiets. Bovendien is de fiets redelijk bestuurbaar bij lagere snelheden tijdens een afdaling. De staven zijn lekker breed, zodat je kleine aanpassingen kunt maken om in de goede richting te wijzen, en de remmen waren super pittig.

Eenmaal beneden zet een snelle druk op een knop op het bedieningspaneel de motor weer aan en maakt een zware strijd overbodig. Het is een handige truc om bij de hand te hebben, en de motor van 1000 W van de Jeep heeft hem goed uitgedaagd op de meeste heuvels die ik heb gereden. Een heel steil stuk pakte mij en de fiets, maar over het algemeen kon hij met gemak steile beklimmingen aan.

Tijdens een reis naar meer technische paden bereikte ik eindelijk de grenzen van de fiets. De enorme omvang van de Jeep maakt het navigeren door krappe bochten een uitdaging, en de dikke banden kwamen soms vast te zitten tussen rotsen waar andere motoren gemakkelijk langs zouden gaan. Natuurlijk kun je dit oplossen door de wielen te vervangen door standaard 29″ MTB-velgen, maar in voorraadspecificaties is dat niet ideaal. Ook verlangde ik naar een neerlaatbare zadelpen bij het op- en afstappen, wat standaard is op veel andere e-bikes in deze prijsklasse.

Ondanks zijn tekortkomingen op moeilijkere paden, was de Jeep meer dan blij toen ik weer op onverharde wegen sprong. Daar bood het een comfortabele plek om een ​​paar uur te trappen en kilometers te maken. Over het algemeen lukte het me ongeveer 35 mijl voordat het batterijniveau in enkele cijfers zakte en ik naar een oplaadpunt begon te rennen. Hoewel dat minder is dan de 44 mijl die Quietkat beweert, is het nog steeds niet slecht voor een fiets van 80 pond die met een snelheid van 20 mph rondrijdt. Ook kun je met de jeep blijven rijden als hij plat ligt, maar door het gewicht van de motor is dat een stuk minder leuk.

sorry, wie maakt deze fiets?

Dus zou jij er een kopen?

Geen twijfel, de Quietkat Jeep e-bike is een coole machine. Hij ziet er gestroomlijnd uit in die digitale grijze kleur, en de Jeep-branding erboven is niet overdreven – hoewel ik moet toegeven dat een mini-grille met zeven sleuven er van voren gelikt uit zou zien.

Maar het kiezen van een fiets gaat om meer dan uiterlijk. Als een cross-country trekker is de jeep een leuke – maar erg moeilijke – onderneming. De manier waarop het ondersteuning biedt, zorgt ervoor dat een fietstocht aanvoelt als een training, terwijl het de inspanning vermindert die nodig is om steile beklimmingen te beklimmen. Met zijn volledige vering biedt hij zelfs op lange ritten een comfortabele rijervaring. Als je echter meer uitdagende routes wilt afleggen, is er een leercurve om op dit ding te rijden, wat ervoor zorgt dat je niet overrompeld wordt door de motor of de grootte van de fiets wanneer je langzaam een ​​technisch gedeelte moet afleggen.

Thuis op en naast het parcours.

Wat me echter het meeste opviel na drie weken rijden met dit ding, was de manier waarop het me aanmoedigde om te rijden. Veel mensen die een dag op de paden willen doorbrengen, laden hun fietsen in een auto en gaan de wildernis in voordat ze op avontuur gaan. Met de Jeep betekende dat batterijvermogen dat ik in plaats daarvan blij was om de rit vanaf mijn voordeur te starten. En onderweg heb ik ontdekt dat de reis net zo leuk is als de bestemming.

Meer van Jalopnik

Meld u aan voor de nieuwsbrief van Jalopnik. Voor het laatste nieuws, Facebook, Twitteren en Instagram.

Klik hier om het volledige artikel te lezen.